sobota, 27 kwietnia 2013

Prolog

        Kochan Córeczko !
Jeżeli to czytasz, to znaczy, że już wstałaś.. Pewnie to co tu przeczytasz nie będzie dla Ciebie zbytnio zrozumiałe i w pewnym momencie jeszcze to do Ciebie nie dotrze, ale to prawda. Muszę Cię opuścić i pewnie sobie pomyślisz, że muszę wyjechać na jakiś czas poukładać swoje sprawy z odejściem ojca. Odchodzę. Proszę Cię nie płacz. Dla mnie to też nie jest proste, opuszczać swoje dziecko na zawsze, ale wiem, że takie rozwiązanie będzie najlepsze jak dla mnie tak i dla Ciebie. Są pewne sprawy w życiu, o których rodzice nie powinni rozmawiać ze swoimi dziećmi i właśnie dlatego opuszczam Cię. Jesteś już dorosła i wierzę, że sobie poradzisz. Zostawiam Ci dom, auto, oraz dostęp do konta w banku. Nie dzwoń do mnie, zresztą nawet jeżeli byś chciała i tak się nie dodzwonisz. Jesteś moim jedynym dzieckiem i zrobiłabym dla Ciebie wszystko. Pamiętaj, że bardzo Cię kocham. Życzę Ci szczęści w życiu i żebyś odnalazła swoją drogę.
                                                                         Twoja już tęskniąca i kochająca mama.
------------------------------------------
Wybaczcie, że taki krótki, ale nie miałam pomysłu co jeszcze napisać. Rozdział pierwszy dodam już niedługo, a tymczasem komentujcie i dodawajcie się do obserwatorów :D

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz